Gezwollen Enkels en een Rode Huid

Er is een hele lijst met gekke dingen hier. Het meest gekke is misschien voor mij dat ik me extra verwend ga voelen. Ik kom op een bureau voor legal aid. Voor mensen die zich geen raad meer weten en geen geld hebben. Die het moeten doen met 2000 rand in een maand. Das niet veel kan ik wel zeggen. Vooral niet als je nog probeert een huishouden te regelen.

Ik denk dat je hier wel milieubewuster wordt. Nou kom ik hier om voornamelijk mijzelf te zoeken maar dat betekend niet dat ik blind ben voor de rest van de wereld. Of voor mij op dit moment misschien: de rest van kaapstad. Hier doe je niet simpel het licht knopje op aan of uren lang onder de douche. Alles kost extra geld. Zoals je eerder en misschien nu nog steeds wel: prepaid geld gaat halen voor je telefoon, zo ging ik maandag even casual gewoon elektriciteit halen. Vreede ervaring om daar aan te moeten denken. Ik probeer het licht zo lang mogelijk uit te laten en niet langer dan nodig de opladerin het stopcontact en het liefst alles op je werk opladen of zo :D
Maar ja dat gaat niet zo makkelijk.

Zoals ik in mijn vorige dagboekfragment zei: wilde ik dinsdag naar het stadcentrum. Helaas ging dat niet door. Zoals ik casual elektriciteit ging halen, ging ik vrij on-casual of eigenlijk gewoon oncharmant ten val die maandagavond, toen ik terug liep naar het huis.
Don't worry guys, Ik was niet alleen. In ieder geval deed het ook geen pijn. Zo'n kleine verzwikking, ik kan wel wat meer hebben. Behalve de volgende morgen. Gelukkig studeert mijn roomie fysio dus het advies was snel bij de hand. Niet te veel lopen, grijp dat ijs en veel plezier vandaag want ze moest natuurlijk wel werken. Ook weer geregeld: ik bleef dus thuis.

Donderdag avond was de enige dag dat ik eindelijk wat te doen had. Een van mijn huisgenoten werkt in one way or another voor het theater. Wat dus een voordeel is om daar huisgenoot van te zijn! Een extra voordeel eigenlijk, want naast gratis tickets voor de Opera, is hij ook heel aardig.
Misschien is de naam Opera niet juist maar het was een soort concert van klassieke nummers in het Engels en Afrikaans. Wat nog een beetje verstaanbaar is. Het grote verschil met een concert of stuk hier vergeleken met thuis is het publiek. Het maakt je gewoon aan het glimlachen omdat de mensen zo hard joelen en geluiden maken die ik niet eens kan produceren om te laten zien hoe enthousiast ze zijn dat een bepaald nummer wordt gespeeld.

Vrijdag was ik een beetje ziek. Zowel gewoon als emotioneel. Een beetje heimwee kan geen kwaad, als het maar bij een beetje blijft. Het gaat gelukkig al een stukje beter, voor allebei de problemen. Zaterdagmorgen, terwijl mijn huisgenoten vochten tegen hun katers, zijn we naar een markt geweest. The Old Biscuit Mill is de naam als ik het goed heb. In ieder geval een grote markt vol leuke dingetjes. Niet dat ik veel gekocht heb. Ik was heel slim mijn extra geld vergeten. Wat een voordeel geeft, dat je niet meteen al je geld uit geeft. Ik kocht slechts een super grote sleutelhanger, zodat ik weet wat mijn sleutels zijn. Een persoonlijk tintje graag!
's Middags kwam ik er helaas achter dat ik zowel mijn hals als mijn rechterschouder aardig had verbrand. Mochten jullie een foto willen, die heb ik nog wel. Het verschil tussen rood en wit valt gewoon nogal op. Ik ben ook nog de enige met melkbenen in dit huis. Maar niet voor lang! Ik werk er aan, samen met de zonnebrandcrème.

Eens zien wat we deze week gaan beleven!