Things

Zoooo, dat is dan ook wel heel lang geleden.

Iedereen die mijn vorige verslag las en het niet begreep zoals ik eigenlijk bedoelde, die hadden ook wel een punt. Kaapstad is gewoon niet zo mijn ding. Ik vind mezelf best avontuurlijk, heb ook geen probleem met ergens vijf maanden zijn al dan wel in een stad waar ik na vier en een halve maand nog steeds geen snars van begrijp. Ik was sarcastisch in mijn net even niet bericht, het is het allemaal net even niet maar het ging prima. Op dit moment heb ik ook wel in de gaten gekregen dat ik het niet zo fijn of leuk vond als ik had gehoopt. Mijn huisgenoten zijn leuke mensen maar nou ja we zitten niet op een en dezelfde lijn als mijn vrienden thuis.

Nu na een maand alleen in mijn eigen kamer, met privé badkamer in dat geval: kreeg ik een nieuwe kamergenoot. Ik kreeg heel leuk het berichtje toen ik terug was in Nederland maar goed. Zij zou Zaterdag komen en ik zou Zondagochtend terug komen. Dus dat gebeurde. Ik kwam zondagochtend thuis, heerlijk opgehaald worden door mijn huisgenoten van het vliegveld en ik ging douchen. Ik ontmoette mijn kamergenootje met haar vriendje en ze vertelden me heel leuk dat ze meteen al uit het huis gingen om samen te wonen: Prima! Kamer voor mezelf :D
Terwijl ik de volgende dag terug kom van werk, struikel ik half mijn kamer in door een nieuwe tas: en nieuwe kamergenoot. Die was er niet maar gelukkig had ik alles achter mijn kont op geruimd, ook weer iets goeds behaald.

Maar goed de naam was Jill en ik kon het gelijk prima met haar vinden. Mooie nieuws was ook: ze is nieuw, nooit eerder hier geweest en nog niks gezien dus ze heeft misschien een partner nodig om die dingen te bekijken. Al werkt ze samen met twee van mijn andere huisgenoten. Maar dat maakte niet uit, ze kwam op de achttiende van mei en op de dertigste hebben we meteen gebruik gemaakt van het mooie winterweer. Ik heb nog nooit zoveel gedaan sinds Jill hier is. Hiervoor was het af en toe uit met mijn huisgenoten, af en toe uit met wat Locals. Maar het begon met het Aquarium in Waterfront waar ik al heen wilde met Mam en Thijs. En daarna vonden we de beste Sushi tent in heel Cape Town (niet dat we anderen hebben geprobeerd maar das niet nodig) Vandaag kreeg ik dan ook een appje (Jill is verhuisd naar een andere kamer in het huis, dus ik heb de kamer weer voor mezelf :D) "You want Sushi?" Nou dat hoefde ze me geen twee keer te vragen.

Het is nu winter in Kaapstad en dat maakt het soms ridiculous koud in de morgen. Op staan met 5 graden en een stenen vloer is zo niet grappig. Ik blijf maar bibberen tot ik op het werk kom, waar ik nog even blijf doorbibberen want een centrale verwarming hier is niet normaal. Het is dan ook elk moment aangrijpen wanneer het mooi weer is, om wat te gaan doen. Probleempje is alleen: Ik werk tot half vier en ben pas om half vijf thuis. Dus een beetje voorzichtig vroeg ik mijn baas een weekje later na ons aquarium avontuur of ik donderdag een uurtje eerder weg mocht en vrijdag middag vrij. Het antwoord was heel perfect: As long as it's nice weather, I allow you to go home earlier! Yay!
Dus toen was het juni en ondanks de kou heb ik heel trots Lionshead beklommen. Een van de bergen in de buurt van mijn huis. De volgende middag, we waren meer van plan maar een lekkere lunch was al perfect genoeg.

Als iemand ooit besluit naar Kaapstad te gaan kun je zeker The Old Biscuit Mill niet missen. Een markt met vooral eten: Dus vergeet je ontbijt en gewoon gaan met die banaan! (Ze verkopen ook poffertjes daar! en Kroketten!) Dat moest Jill natuurlijk ook zien dus hop daar heen op de zaterdag morgen want de markt is alleen op zaterdag en van de vroege ochtend tot twee uur in de middag. Dit is het echt waard als je alleen al gaat voor het eten en het mooie weer. Ik ben drie/vier keer geweest en ik heb nog steeds moeite te kiezen met wat ik ga eten.
Aangezien het mooi weer was gingen we naar The Company's Garden. Inclusief pinda's, camera's, chips en een goed boek. Een plaid was leuk geweest om op te zitten maar de grasvlekken zijn goed uit mijn broek gekomen. The Company's Garden is niet alleen leuk om je boek te gaan lezen, al had ik een hele goeie, die is ondertussen uit. Maar de eekhoorns eten gewoon uit je hand! Vandaar de pinda's :)
Niet te vergeten wat ook de moeite waard is: de zonsondergang op Sunset Hill. Stond ook op mijn plan-to-do-list en suddenly it all happened in een week. Super tof. Maar dat was nog maar de zaterdag, er komt ook nog een zondag.

Wat ook op blijkbaar een top 50 list met: things to do in Cape Town before you die, staat is: High Tea in Hotel Nelson. Super luxe. Wij gingen voor de Morning Tea dat geserveerd wordt tot twaalf uur. Aardig prijzig als je denkt dat het ongeveer 200 rand kost. Al is dat niks als je het omrekent maar hier lijkt het voor ons Europeanen heel veel. (200 Rand = 14,48 in euros). Maar wauw. ik wil niet eens weten wat ze in de middag serveren wat 70 rand duurder is want dit was al superveel en we hebben het niet eens allemaal opgekregen. Dit was een geweldige morgen. Het spannendste moment, misschien, was na bathroom-break. Jill en ik besloten stiekem de lift te nemen om het hotel te verkennen. Super grappig om te doen. En als dat niet genoeg was hebben Jill en ik de hop on/hop off bus genomen om toch even door heel Cape Town te zijn geweest. Inclusief een tour langs de wijngarden in Constantia, wat niet kon zonder een wijntje natuurlijk. Al houd ik daar nog steeds niet van.

Helaas is niet elk weekend met mooi weer al is het ons blijkbaar gegund want op dit moment hebben we er veel gehad. Wat ook een aanrader is, al hadden we niet genoeg tijd want het ging bijna regenen is de tuinen van Kirstenbosch. Super mooi vooral met het pad langs de boomtoppen, voelt een beetje als thuis voor degene die het boomkroonpad kennen ;).
Dat was de eerste dag dat ik hier heb gereden, het voelde een beetje als opnieuw 'beginnend'-rijder zijn. In Nederland ben je dat voor de eerste vijf jaar dus ik ben het nog maar het is misschien te vergelijken met een lesser. Ik heb al die tijd rechts naast mijn moeder gezeten in de auto dus tijdens rijlessen was het altijd: Meer naar links rijden. Nu is het Jill die de hele tjid tegen mij zegt: meer naar rechts rijden. Heel spannend en leuk op hetzelfde moment. Toch even te kunnen rijden hier, weer een dingetje dat van mijn lijstje kan worden afgestreept.

Nu deze week waren we vrij op de zestiende, dat is namelijk de Dag van de Jeugd. Met het hele huis hebben we besloten Hinthunt te doen. Dat is dat je in een kamer wordt gedropt, je hebt een uur de tijd om eruit te breken door de puzzels op te lozen die erin zitten. Ik mag er niet meer over vertellen natuurlijk. Maar apart from the fact dat het veel tellen was, goed zoeken en goed nadenken en ga zo maar door. Het record was 8 minuten voor eind tijd uit te breken. Als wij meiden beter waren geweest in rekenen hadden we die acht minuten kunnen halen maar we hebben het gered in vier minuten. Sneller dan de jongens ;)!

Deze vrijdag had ik weer mijn middagje vrij geboekt om met Jill naar Cape Point te gaan, waar ik een hele poos geleden geweest ben met mam en thijs maar nu was het ook weer een goed moment om te gaan: mooi weer! Eerste stop: Simon's Town and the Penguins! Net als met mam en Thijs hihi. Aangekomen in Cape Point gingen we eerst naar The Cape of Good Hope aka Kaap de Goede Hoop met 80 chinezen, het zal eens niet zo zijn. (niks tegen Chinezen maar je komt er niet tussen als je 1 foto wil maken, en ze babbelen gerust chinees met je! Well thanks?) Vervolgens door naar het punt zelf: Cape Point. Dit keer ging ook ik de vuurtoren bekijken en daarna langs de achterzijde naar het zuidelijkste puntje. Antarctica is 8360 kilometer ver weg, dichterbij dan Amsterdam! Maar goed op de terugweg naar het pad om naar beneden te lopen ging het gesprek een beetje zo:
"You think the sea looks weird too?"
"Ah that are probably.. seals?" -Ja een zeeleeuw is geen Seal but whatever-
"OH, Oh! Oh!"
Same time: "Oh my God!"
En daar was het mooiste zicht ooit (ongeveer): Een walvis!
Nou is dat een top punt dat Jill en ik nog steeds willen bekijken in Hermanus maar we zagen ze in Cape Point. Drie keer kwam de walvis omhoog om zichzelf weer te droppen in to the ocean. Wat een gezicht! Spectaculair. We konden niet stoppen met enthousiast gillen dat de mensen boven ons bij de vuurtoren ook begonnen te kijken. (Geen dank jongens!) maar wauw.

Het weekend was nog niet voorbij want Zaterdag moest ik vroeg op om Table Mountain te gaan beklimmen en dat was me een heel avontuur. En mooi weer. In je tanktop een berg beklimmen in de winter, dat zie ik niet zo snel in Nederland gebeuren, oh wacht wij hebben geen bergen 3. Maar na vier uur en vijfenveertig minuten waren we boven en het eten daar had vast nog nooit zo goed gesmaakt. Misschien het leukste moment was de American Woman dat niet kon stoppen met het tegen haar familie te vertellen en ons zo verbaasd aan te kijken. Gaf een goed gevoel. Nou was ik de sloomste van de hele groep, maar ik heb het ook gehaald en ik denk dat ik in totaal maar een uurtje geklaagd heb of zoiets!

En vandaag: Sushi. Er valt niets meer te zeggen dan hoe perfect het was. Daarnaast was de pancake met nutella en banaan ook wel lekker. Ik hoef een week niet meer te eten!

Ik vermaak me wel. Maar nog 15 daagjes en dan ben ik thuis en dat doet me goed. Of beter gezegd: Dat geeft de burger moed!